Dünya Atmosferi, Yerküreyi çepe
çevre saran gaz tabakasına atmosfer adı verilmektedir. Dünyada yaşamın
olabilmesi için gereken ortamı oluşturan bu tabaka canlıların solunum
yapmasını, hava sıcaklığını ve hava olaylarının oluşmasını
sağlamaktadır
. Dünya atmosferi, yeryüzünü zararlı olan bir kısım güneş ışınlarından
korur ve havanın ısısının uzayın boşluğuna dağılmasından engeller. Bir başka
görevi de dünyaya çarpması muhtemel küçük asteroit parçalarının parçalanarak
toz halinde yeryüzüne inmesini sağlamaktadır.
Atmosferin yerçekimi etkisiyle yerkürenin etrafında durduğu bilimsel olarak
ifade edilmektedir. Son zamanlarda bazı bilim insanları yer çekiminin
olmadığını, atmosferin basıncıyla maddelerin yerkabuğuna doğru itildiğini
ifade etmektedirler. Atmosfer tabakası içerisinde çeşitli gazlar
bulundurmaktadır. Bunlar % 78 azot, %20 oksijen, %1 su buharı ve %1'lik
diğer dilimde ise karbondioksit, hidrojen, neon, kripton, helyum, ksenon
gibi gazlardır.
Troposfer Katmanı: Atmosferin
yeryüzüne en yakın ve temas eden katmanıdır. Atmosferdeki gazlar en yoğun
biçimde troposferdedir. Gazların % 75'i, su buharının tamamı troposferdedir.
Bu katmanın kalınlığı ekvator kuşağında 17 km, kutuplarda ise 10 km
civarındadır. Bu tespite göre kutuplardan ekvatora doğru troposferin
kalınlaştığı görülmektedir. Kutuplarda ince olmasının nedeni ise havanın
daha soğuk olmasından dolayıdır. Soğuyan hava büzüşmektedir; ısınan hava da
genleşmektedir. Yer yüzüne çarpan güneş ışınları yansır ve sıcaklığın yer
kabuğundan yukarı doğru ısıyı verir. Bu sebeple de yer kabuğuna yakın olan
yerde hava daha sıcaktır. Yükseldikçe sıcaklık düşer.
Stratosfer Katmanı: Birinci katman
olan troposferden sonra 50 km yüksekliğe kadar olan bu katmanda su buharının
olmayışından dolayı dikey hava hareketleri oluşmaz, yatay hava hareketleri
görülür. Bu özellikle oluşabilecek kirlilikler kalıcı olmaktadır.
Stratosferde yer çekimi daha azdır. Stratosferde hava sıcaklığı her yerde
aynıdır. Sıcaklık genelde -45°C'dir.
Mezosfer Katmanı: Bu katmanda
bulunan güneşten dünyaya gelen ultraviyole ışınlarını tutan ozon gazlarını
bulunduran ozonosfer ile gazların iyonlarına ayrılmaya başladığı kemosfer
bölümlerinin yer aldığı mezosfer katmanı stratosferden itibaren 80 km
yüksekliğe kadar görülen katmandır. Atmosfere giren küçük asteroitler bu
katmanda sürtünmenin etkisiyle buharlaşarak yok olurlar.
Termosfer Katmanı: Güneş
ışınlarının yoğun olarak hissedildiği termosferde sıcaklık 200 °C ile 1600
°C arasındadır. Katmanın kalınlığı 400 km civarındadır. Gazlar artık bu
katmanda tamamen iyon haldedir ve iyonlar arasında elektron alışverişi çok
hızlıdır. Elektronların akışı hızlı olduğundan dolayı radyo dalgaları ve
diğer sinyaller en iyi biçimde iletilir.
Ekzosfer Katmanı: Dünyaya en uzak
ve atmosferin en dışındaki katmandır. Kalınlığı tam olmamakla birlikte
10.000 km'yi bulduğu tahmin edilmektedir. Hidrojen ve helyum moleküllerinden
oluşmaktadır. Gazlar çek seyrektir. Moleküller bir birlerine çarpmadan
kilometrelerce yol alabilmektedirler. Dünyadan gönderilen uydular bu
katmanda gezinmektedirler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder